Rozdział 3

"Sa­mot­ność nie ma nic wspólne­go z bra­kiem towarzystwa"

*Laura*

Otworzyłam oczy i mimowolnie spojrzałam na zegar. Wskazywał on tak zwaną godziną "diabła" czyli trzecią nad ranem. Spojrzałam na swoje ubranie, nie przypominało ono piżamy tylko wczorajszy strój. Usiadłam i próbowałam przypomnieć sobie wczorajszy dzień. Ross...Rozmowa...Balkon, a potem już nic nie pamiętam. Mój wzrok skierowałam, na miejsce obok mnie. Przestraszyłam się. Spał tam nie kto inny jak blondyn, wyżej wymieniony. 

Szturchnęłam go palcem. Obrócił się w moją stronę, ale dalej spał. Szturchnęłam go jeszcze kilka razy, ale ani drgnął.
-Ross- Wyszeptałam do jego ucha, ale też nic nie pomogło.- Wiem!- Szepnęłam zwycięsko. Kiedyś jak byliśmy mali, a Ross nie chciał się obudzić to zawsze dawałam mu buziaka w policzek a wstawał od razu. Nachyliłam się do policzka blondyna, a on otworzył oczy.

- Co ty robisz? - Podparł się rękami. 

- Nie dało się ciebie obudzić, więc przeszłam do punktu wyjścia. - Powiedziałam, patrząc mu w oczy po czym zeszłam z łózka. 

- Aaa- Pokiwał głową ze zrozumieniem.- Całus na obudzenie, pamiętam- Zaśmiał się cicho. - Wiesz, mi to tam pasuje - Wstał i nadstawił policzek, a ja uśmiechnęłam się i lekko go spoliczkowałam. 

- Nie pamiętasz o swojej dziewczynie? Jak jej było..- Zamyśliłam się na jej imieniem.- Cour..Courtney?

- Ty naprawdę jesteś zazdrosna- Zaśmiał się. 

- NIE JESTEM.- Powiedziałam, leciutko wkurzona. - Co tutaj robisz? I czemu spałeś W MOIM ŁÓŻKU?- Stanęłam przed nim, opierając ręce w pasie. 

- Gdy wchodziłaś do pokoju, przewróciłaś się i upadłaś a potem straciłaś przytomność.- Oznajmił i obrócił mnie do lustra, wskazując na ranę która widniała na moim czole. 

- Oł..- Syknęłam dotykając rany.
- Masz jakiś plaster?- Spytał patrząc na mnie w lustrze. 
Weszłam do mojej osobistej łazienki i wyjęłam z niej plaster. Chłopak zabrał mi go i przykleił na moją ranę. Szepnęłam "dzięki", siadłam na łóżku i myślałam. 
- O czym tak myślisz?-Siadł bardzo blisko mnie że aż stykaliśmy się ciałami. Poczułam coś dziwnego, ale nie przejęłam się tym bardzo. 
- O...tym jak tu Cię wydostać z domu żeby mama nie zauważyła- Odpowiedziałam. 
- Chyba już za późno! - wstał i popatrzył na drzwi z przerażeniem. 
Słychać było jak ktoś wędruje do mojego pokoju. 
Pospiesznie wstałam i zaczęłam panikować co mam zrobić z Rossem, popchnęłam go na balkon, a on się schylił żeby schować się za dość wysokim parapetem. I wtedy do pokoju weszła moja  mama.
- Nie śpisz? - Usiadła obok mnie. 
- Nie jakoś nie mogę- Uśmiechnęłam się krzywo. 
- Słuchaj mam coś dla ciebie - Podała mi stertę listów. 
- Co to? -  wzięłam je do ręki i spojrzałam na mamę. 
-Uznałam że muszę ci w końcu je dać, nie chce przed tobą ich ukrywać. To listy od twojego dawnego przyjaciela Rossa- I wtedy zapadła cisza. Czemu nie dała mi ich wcześniej? 
Dotknęła mojej ręki, spojrzała mi smutno w oczy i wyszła. 
Cały czas patrzyłam na listy. Otworzyłam pierwszy i zaczęłam czytać. 
Nim się zorientowałam blondyn siedziałam koło mnie, a ja czytałam już 10 list. Było ich sporo, więc odstawiłam je i spojrzałam na Rossa. 
Listy były napisane od serca, miłe i kochane. Chciałam mu to powiedzieć, ale w tej chwili po prostu zabrakło mi głosu, tak jakby w gardle utknęła mi wielka kula. Między nami zapadła cisza, ale nie na długo. Nie mogłam dużej czekać, i po prostu go przytuliłam. Przez chwile myślałam że mnie odtrąci, ale on przytulił mnie mocniej. 
-Czy to znaczy że dalej jesteśmy przyjaciółmi?- Spytałam, będąc nadal w jego objęciach. 
-Zawsze byliśmy- Odpowiedział.
*Ross* 
Trwaliśmy w uścisku jeszcze chwilę, aż Laura oderwała się ode mnie. 
-Teraz musimy cię ewakuować- Zaśmiała się i wstała.
-No wiesz co, jak możesz wyrzucać swojego przyjaciela z domu?- Udałem obrazę, a potem rzuciłem się na nią (bez skojarzeń, proszę ;) xd-Od.Aut.) i zacząłem ją łaskotać. 
-Nie! Proszę nie!- Krzyczała, dusząc się ze śmiechu. 
-Kochanie wszystko okej?- Z dołu było słychać głos jej mamy. 
-Tak mamo!- Odkrzyknęła, a po chwili razem z wybuchnęliśmy śmiechem. 
-----------------------------------------------------------------------------------------

Witam wszystkich! 

Przepraszam że z rozdziałem przychodzę dopiero teraz, ale wróciłam dopiero pod koniec wakacji, a potem trzeba było wrócić do szkoły. 

Miałam z nią kilka problemów, przez co nie mogłam pisać.

Naprawdę bardzo was przepraszam. 

Piszę coraz gorzej i za to też przepraszam.

Co myślicie o One Shocie?

Chcielibyście?